وقتی مردم روی قبرم ننویسید که بودم.
وقتی مردم روی قبرم ننویسید:
نه شعری
نه شعاری.
ننویسید که بودم از چه تباری.
وقتی مردن آخرین نقطه ی راهه
نمی خواد سنگ روی قبرم بذارید...
وقتی هر اومدنی رفتنی داره،
نمی خواد گل روی قبرم بکارید...
خیلی وقتا پیش از این مرده بودم،
عمری دلمرده به سر برده بودم.
بدون سنگ بدون نام و نشون
چوب این زندگی رو خرده بودم
وقتی مردم
روی قبرم
ننویسید که بودم...
نویسنده: الهام(سه شنبه 86/11/30 ساعت 10:0 عصر)
